Co to jest SIBO?
Co to jest SIBO?
Naturalna flora bakteryjna odgrywa bardzo ważną rolę w naszym organizmie. Dzięki niej między innymi poprawnie wchłaniane są składniki odżywcze, a także stymulowany jest nasz układ odpornościowy. Największe zróżnicowanie i liczebność wykazuje mikrobiota jelita grubego. Może się zdarzyć, że w tym złożonym ekosystemie dojdzie do zachwianie równowagi. Jednym ze schorzeń o tym podłożu jest SIBO. Sprawdź i dowiedz się, co to jest SIBO!
SIBO – przyczyny
SIBO, czyli zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego, charakteryzuje się zwiększoną liczebnością bakterii lub/i obecnością nietypowych rodzajów bakterii, które u zdrowego człowieka powinny znajdować się w jelicie grubym. Stan ten prowadzi do pojawienia się objawów ubocznych, a także znacznie zaburza prawidłową pracę układu trawiennego.
Istnieją zaburzenia, które mogą sprzyjać rozwojowi SIBO. Są to przede wszystkim: zespół jelita drażliwego, popromienne zapalenie jelita cienkiego. Również choroby takie jak marskość wątroby, chroniczne zapalenie trzustki, niedoczynność tarczycy oraz cukrzyca zwiększają prawdopodobieństwo zachorowania na SIBO.
SIBO – objawy
Zaburzenia równowagi flory bakteryjnej w jelicie cienkim prowadzi do szeregu objawów, które nie są charakterystyczne tylko dla tej choroby. Najczęściej wymienianymi symptomami są: wzdęcia, gazy, przewlekła biegunka (wodnista lub tłuszczowa), bóle brzucha, zaparcia, mdłości, uczucie pełności i dyskomfortu w obrębie jamy brzusznej.
W zaawansowanym stadium choroby dochodzą kolejne objawy, którymi są: ogólne osłabienie, anemia (wynikająca z niedoboru witamin oraz składników mineralnych, w tym głównie witaminy B12); bóle stawów i kości, utrata masy ciała przy stale powiększonym obwodzie brzucha.
Powyższe symptomy są często mylone z tymi, które towarzyszą zespołowi jelita drażliwego, dlatego tak ważne jest przeprowadzenie odpowiednich badań i prawidłowa diagnostyka.
SIBO – diagnostyka
Diagnoza rozpoczyna się od wywiadu lekarskiego oraz analizy objawów oraz czynników ryzyka. Najczęściej wykonywanymi badaniami przy podejrzeniu SIBO są:
- wodorowo-metanowy test oddechowy. Jego największą zaletą jest nieinwazyjność – metoda ta polega na badaniu powietrza wydychanego przez pacjenta przed i po spożyciu glukozy;
- badanie bakteriologiczne treści pobranej z jelita czczego;
- RTG przewodu pokarmowego;
- badania laboratoryjne krwi (morfologia, OB, CRP, sprawdzenie poziomu witamin i składników mineralnych).
SIBO – leczenie
Dobór metody leczenia zależy w głównej mierze od przyczyny powstania SIBO. Najważniejsze jest wyeliminowanie przyczyny, zatem potrzebna będzie odpowiednia diagnoza oraz współpraca z lekarzem prowadzącym, a także dietetykiem.
SIBO jest najczęściej leczone antybiotykoterapią. Preparat powinien działać bezpośrednio w jelitach i nie być wchłaniany do krwioobiegu, a także być ukierunkowany na konkretne szczepy bakterii.
Często zalecane jest uzupełnienie niedoborów witamin oraz minerałów, a także stosowanie diety niskobłonnikowej, ograniczającej fermentację w jelicie. W niektórych przypadkach będzie konieczne usunięcie chirurgiczne wady anatomicznej w przewodzie pokarmowym, jeśli była czynnikiem wywołującym SIBO.